Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΖΟΥΝ.

Αλήθεια νομίζετε πως αυτό που έρχεται είναι ένα είδος παιχνιδιού, μπαίνουμε σε σελίδες μέσα στο διαδίκτυο "αυτόκλητων σωτήρων" που μας ανακοινώνουν τα μεγαλύτερα μυστικά της δημιουργίας, τα σχέδια των τυράννων, τις επερχόμενες καταστροφές, τον Αρμαγεδδώνα ή την Μεγάλη Αποκάλυψη, και βάζουμε καρδούλες, γελάκια, και φατσούλες χαρούμενες γιατί ... καταλάβαμε? Γιατί φαντασιωνόμαστε πως είμαστε οι ήρωες σε μια χολυγουντιανή ταινία?...

Η απελευθέρωση από τη παγκόσμια σκλαβιά δεν είναι παιχνίδι.  Και σωτήρες που γνωρίζουν τα πάντα - αλλά δεν μπορούν να μπουν σε λεπτομέρειες για ευνόητους λογους - δεν υπάρχουν καθισμένοι σε ένα υπολογιστή πίνοντας φραπεδιά και κάνοντας χαβαλέ... Ούτε κάνοντας συρραφή ή κλοπή από εκείνα που είπαν, πραγματικά φωτισμένοι ανθρώποι που στο παρελθόν προσπάθησαν ακόμα και με προσωπική τους θυσία να ανοίξουν τα μάτια στους δύστυχους ανθρώπους. 

Υπάρχουν ελάχιστα άτομα πλέον που έχουν μια ελάχιστη σοβαρότητα στο κόσμο της "αναζήτησης". Ελάχιστοι που δεν περίμεναν να ξεσπάσει ένα πανηγυράκι για να πουν τις παπαριές τους. Είναι εκείνοι που φώναζαν όταν κανείς δεν τους άκουγε, εκείνοι που υπέφεραν όταν οι υπόλοιποι διασκέδαζαν. Εκείνοι που συσσώρευαν γνώσεις όταν οι υπόλοιποι ασχολόντουσαν με τα τηλεπαιχνίδια και τα σούργελα - ινδάλματα των μέσων μαζικής εξαπάτησης. 

Έχουν ξαμολήσει στρατιές από απατεώνες που έχουν ένα και μοναδικό σκοπό.Την παραπλάνηση. Γιατί μέσα σε τόσο βουητό, Η ΑΛΗΘΕΙΑ η μία και μοναδική, η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, που όπως είχε πει κάποιος "είναι εκείνη που μένει ακόμα κι αν κανείς δεν την πιστεύει" δεν είναι παιχνίδι για χαζοχαρούμενους. 

Οι περισσότεροι "πιστοί"  των μεγάλων γεγονότων που θα συμβούν, φαντασιώνονται, δεν γνωρίζουν, δεν έχουν ιδέα τι θα συμβεί, οι γνώσεις που έχουν δεν είναι ούτε από μελέτη, ούτε από έρευνες, ούτε από προσωπικές "αποκαλυπτικές" εμπειρίες, είναι απλά το ΠΕΔΙΟ που ετοίμασαν μεθοδευμένα εδώ και πολλά χρόνια τα χολυγουντιανά στούντιο με τις δήθεν "εναλλακτικες ταινίες".

Η ανθρωπότητα έχει μπει στη πιο σκοτεινή περίοδο, όχι γιατί οι τύραννοι είναι πανίσχυροι και ανέγγιχτοι, αλλά γιατί οι άνθρωποι έχουν πιστέψει πως τέτοιοι είναι. Είναι η πνευματική κατάπτωση του ανθρώπου, η μεγάλη επιτυχία των χειραγωγών των συνειδήσεων. Ενας απλός αγρότης αυτή τη στιγμή σε κάποιο χαμένο στο χάρτη χωριό, μακριά από τα μέσα μαζικής εξαπάτησης, στη φύση με τα ζωάκια του, το χωραφάκι του και τη φωτιά στο τζάκι το βράδυ που σιγοκαίει είναι πιο κοντά στην αλήθεια από όλους αυτούς τους τσαρλατάνους που υποδύονται τους κλειδοκράτορες της αλήθειας.

Το έχω πει και θα το πω ξανά πως οι "αναλφάβητοι του μέλλοντος", οι μη "διαμορφωμένοι" στα πρότυπα που έχουν υποβάλλει οι αχυράνθρωποι, (όσοι έχουν ακόμα απομείνει)  εκείνοι που πατάνε ακόμα με τα πόδια γυμνά στη γη, και μπορούν να ζήσουν χρησιμοποιώντας τα χέρια τους και το ένστικτο τους, θα είναι οι διαμορφωτές των μελλοντικών κοινωνιών. Εκείνοι που θα κληθούν να χτίσουν ένα νέο κόσμο, γιατί αυτός ο κόσμος ο παλιός ο χιλιομπαλωμένος, τελειώνει με πολύ θόρυβο.  

Το σχέδιο είναι ο "θαυμαστός καινούργιος κόσμος, εκείνος με τους κλώνους που θα λένε μόνο ναι " αλλά η γιαγιά μου έλεγε, άλλα λογαριάζει ο άνθρωπος κι άλλα ο θεός του βγάζει.. Αυτό που βλέπω είναι τα 2-3 επόμενα χρόνια, μεγάλα γεγονότα, και πολύ πόνο, όμως στην άκρη από το τούνελ υπάρχει ΦΩΣ, υπήρχε και θα υπάρχει κι αυτό βγαίνει πάντα μετά το μεγάλο σκοτάδι. Ας βάλουμε κι ένα χεράκι όμως να φθάσουμε πιο γρήγορα. Κλειδωμένοι μέσα στα κελιά μας με τη τηλεόραση να τσιρίζει από το πρωί ως το βράδυ, και τυλιγμένοι στα δίχτυα του παγκόσμιου ιστού, δεν κάνουμε τίποτα. 

 

ΜΕΙΝΕΤΕ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ. ΒΟΥΤΥΡΟ ΣΤΟ ΨΩΜΙ ΤΟΥΣ.

 

Αν παρατηρήσετε την γενικότερη πληροφόρηση γύρω σας και από τα συστημικά μέσα αλλά και από την «εναλλακτική» πληροφόρηση, εντός και εκτός διαδικτύου, τι καταλαβαίνετε? Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής? ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. Δεν είναι λίγο περίεργο που τα δύο «φαινομενικά» αντίπαλα στρατόπεδα ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΡΟΜΟ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ?

 Οι τύραννοι απειλούν, και οι «επαναστάτες του πληκτρολογίου», διογκώνουν αυτές τις απειλές τρομοκρατώντας ακόμα περισσότερο τους ήδη φοβισμένους ανθρώπους. Ενας τρομακτικός ιος απειλεί τις ζωές σας, μόνη σας ελπίδα πειραματόζωα σε φάρμακα που δεν ξέρουμε τι κάνουν ούτε στα ποντίκια! Η απάντηση της άλλης πλευράς? Αν πάρετε τα φάρμακα θα πεθάνετε όλοι. Πόλεμος από τους κακούς Ρώσους φέρνει επισιτιστική κρίση, ενεργειακή κρίση, απειλή πυρηνικού ολοκαυτώματος, θα πεινάσουμε, θα παγώσουμε, θα γίνουμε σκόνη.. Η απάντηση της άλλης πλευράς? Χαλαρώστε ο μεγάλος ξανθός θεός ξέρει τι κάνει. Θα γίνουν τρομακτικά πράγματα αλλά θα την πληρώσουν όσοι υποτάχθηκαν, οι εκλεκτοί δεν θα πάθουν τίποτα.

Ανάμεσα σε αυτές τις τεράστιες υπεροντότητες, εκείνες που κατευθύνονται από τους τυράννους, κι εκείνες που δημιουργούνται από μια παρανοϊκή αντίληψη πως μπορείς να καθίσει κάποιος με σταυρωμένα τα χέρια και όλα θα πάνε καλά…. , ακόμα κι εκείνα τα παλαιού τύπου κόμματα, που κάποτε έκαναν τα πλήθη να στενάζουν στα καφενεία και τις πλατείες,  μοιάζουν σκουπιδάκια ασήμαντα, την ίδια μούρη όλα, ανούσια, άγευστα, που μόνο υπολειμμένοι στο νου,  μπορούν ακόμα  να παρασυρθούν από τα ψέματα και τις μπουρδολογίες που εξαγγέλλουν. Η ίδια η έννοια της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης μοιάζει κάτι το παιδαριώδες να το πιστεύει κάποιος ακόμα. 

Λες και οι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη πλέον να παλέψουν για τις αυτονόητες καθημερινές ανάγκες, μισθούς, συντάξεις, παιδεία, πολιτισμό, για την υπεράσπιση της πατρίδας τους, ή για την υπεράσπιση των αρχών τους και των παραδόσεων τους, ΓΙΑΤΙ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΕΙΣΕΙ ΠΩΣ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΟ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ "ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ" (αυτό κι αν είναι πιασάρικο) ΦΘΑΝΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ.

Σε ένα αόριστο αύριο, που ο καθένας μπορεί να το ορίζει όπως γουστάρει, ένα αύριο που θα φθάσει ως "δια μαγείας" και δεν έχει ανάγκη από τη σύλλογική ανθρώπινη προσπάθεια για να συμβεί... 

Μάταιο το να αγωνίζεσαι, μάταιο να ψηφίζεις, μάταιο να υψώσεις τη φωνή σου, μάταιο να κατέβεις στους δρόμους και να διαμαρτυρηθείς, μάταιο να παλέψεις γενικότερα για κάθε αδικία που συντελείται εις βάρος της ζωής σου και της ζωής των παιδιών σου….  Η λύση? Θα έρθει από… κάπου… κάποιος κάπου φροντίζει για εσένα. Περίμενε και θα δεις…

Δεν είναι πολύ παράξενο όλο αυτό το σκηνικό?

Αν λοιπόν επιμένετε να ψάχνετε που βρίσκεται η αλήθεια, εστιάστε σε εκείνους τους ανθρώπους που φωνάζουν πως είναι ανάγκη να δείξουμε πως δεν επαναπαυόμαστε σε παραμύθια, ούτε φοβόμαστε τις απειλές και τους εκβιασμούς. Ας εστιάσουμε σε εκείνους που δεν προσπαθούν να μαυρίσουν τις ψυχές μας, αλλά που μας φωνάζουν πως ΜΠΟΡΟΥΜΕ να αλλάξουμε αυτό που συμβαίνει με ΕΝΩΜΕΝΟΙ, γιατί ένας δεν μπορεί να κάνει κάτι. 

Εδώ και αρκετό καιρό παρακολουθώ έναν άνθρωπο που καλεί όλους όσους επιθυμούν να ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ πως είναι έτοιμοι να προχωρήσουν ένα βήμα μπροστά, να ΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ στη πόλη τους, στη συνοικία τους μπροστά σε ένα δημαρχείο ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ, ώρα 11.11. Να βρεθούν, να γνωριστούν, να σχηματίσουν ομάδες, ανθρώπων που ΘΕΛΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να προχωρήσουν πέρα από τις ανούσιες διαμαρτυρίες του πληκτρολογίου.

Ομάδες που ακόμα κι αν δεν θα μπορέσουν να κάνουν τις μεγάλες ανατροπές, τουλάχιστον θα είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν πιο καλά προετοιμασμένες τις προκλήσεις που έρχονται.

Ζήτημα είναι αν 4-5 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Οι λόγοι? Που να τρέχω τώρα? Και τι έγινε αν πάω? Κι αν είναι στημένο το σκηνικό για να ψαρέψουν ποιοι είμαστε ενάντια? Κι άντε και συναντηθήκαμε .. ε και? Και διάφορα άλλα τέτοια.

Το ερώτημα εύλογο. Αν δεν επιθυμείς να κάνεις ούτε δυο βήματα από το σπίτι, έστω και από περιέργεια, τι αλήθεια θέλεις?

ΚΑΠΟΙ ΑΛΛΟΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΟ ΦΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗ ΤΡΥΠΑ

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΒΡΕΙΣ ΕΤΟΙΜΑ

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ, ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ Η ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΘΑ ΤΑ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥΝ ΟΛΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ….

Η ΤΟ ΠΙΟ ΒΟΛΙΚΟ, ΝΕΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΒΑΤΖΩΣΟΥΝ ΜΙΑ ΕΔΡΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΤΑΞΙΜΑ..

Η στην τελική δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω, απλά προς το παρόν τη βγάζεις καθαρή, στο σπιτάκι, με τα παιδάκια σου, με το αυτοκινητάκι σου, με τη δουλίτσα σου, έστω και με ένα σωρό άγχη και αγωνίες και δεν θέλεις μπλεξίματα. ούτε πειράματα στη "κανονικότητα" σου. Αν βρεθείς σε αδιέξοδο.. ε τότε βλέπουμε... 

Κι αν δεν σου αρέσει αυτή η ιδέα, ή άλλες κινήσεις που ακούς γύρω σου, γιατί δεν προτείνεις κάτι εσύ? Γιατί δεν φτιάχνεις τη δική σου ομάδα? Τις δικές σου προτάσεις?

Γιατί?

Γιατί ένα ολόκληρο σύστημα με επαγγελματίες απατεώνες, που άλλοι ντύνονται λύκοι και άλλοι πρόβατα, ΣΕ ΕΠΕΙΣΑΝ πως Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.  Κι αν κάποιος μπορεί να την διεκδικήσει είναι "κάποιος που ξέρει περισσότερα από εσένα" κι έχει "άκρες"

Η σιγουριά να "κολλήσει" κάποιος δίπλα στον κάθε ηγετίσκο που λέει παχιά λόγια και ονειρεύεται δόξες και τιμές. Η γοητεία των λαοπλάνων, η επιτυχία των χειραγωγών. Είναι το τίμημα που πληρώνουν οι άνθρωποι που βαριούνται και υπογράφουν το συμβόλαιο της ζωής που τους προτείνει κάποιος  χωρίς να διαβάσουν καν τα ψιλά γράμματα...

Σου έχω νέα

Ακόμα και οι Θεοί, δεν επιθυμούν να βοηθήσουν τους τεμπέληδες. Εκείνους που δεν δείχνουν ούτε δείγμα ικανότητας αντίστασης στην τυραννία. Ούτε οι Θεοί δεν επιθυμούν να απελευθερώσουν τους υποταγμένους, φοβισμένους σκλάβους. Οι εκλεκτοί της αυριανής κοινωνίας, θα είναι εκείνοι που με κάποιο τρόπο προσπάθησαν να αλλάξουν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, θυσιάζοντας τη καλοπέραση τους, και αρνούμενοι να μείνουν άπρακτοι και σιωπηλοί.

Σε ότι και να πιστεύετε, σε ένα Θεό, σε ένα νέο Μεσσία που θα έρθει, σε έναν χαρισματικό ηγέτη που θα φέρει τη μεγάλη αλλαγή, ακόμα και σε εξωγενείς δυνάμεις που θα ταράξουν τα λιμνάζοντα ύδατα, προσπαθείστε ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΤΕ τις ιδέες σας, τα πιστεύω σας, με το να δείξετε πως ΑΞΙΖΕΤΕ ΕΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟ, για να στρέψει το σύμπαν τα μάτια του επάνω σας. 

 

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

 

Είναι ασύλληπτο για τη δική μου λογική, πως υπάρχει κόσμος, πολύς μάλιστα, που μπορεί να ακούει οποιαδήποτε ανοησία εκτοξεύει το σύστημα χειραγώγησης των μαζών, χωρίς να μπορεί να καταλάβει το απόλυτο ψέμα που του προωθούν… Η κορωνοιστορία απέδειξε δυστυχώς πως η νοητική κατάσταση της ανθρωπότητας έχει κατέβει στο υπόγειο. Υπάρχει σίγουρα κάποιος ιός στην ατμόσφαιρα, απόλυτα μεταδοτικός, πρέπει να είναι μάλλον ο ιός της αποβλάκωσης που για κάποιο περίεργο λόγο, κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να μολυνθούν. Έχουν ισχυρά αντισώματα στην «αποβλακίτιδα» κι έτσι στον ορίζοντα φαίνεται ένα μικρό φως στο απόλυτο σκοτάδι.

Βέβαια για να μην γίνομαι άδικη, η «αποβλακίτιδα» δεν έρχεται έτσι ξαφνικά. Προηγήθηκαν πάρα πολλά χρόνια εκτέλεσης προκαταρκτικών πειραμάτων, από απόλυτα καταρτισμένους στην τέχνη της εξαπάτησης επιστήμονες, οι οποίοι εισέπραξαν δόξα και χρήμα, για τις άριστες υπηρεσίες που προσέφεραν στους εργοδότες τους. Αναρωτιέμαι στη πατρίδα μας αν αφαιρέσει κανείς τους εγκεφαλικά τελειωμένους, τους πληρωμένους χαφιέδες, τους βολεμένους περιορισμένους στην ατομική τους καλοπέραση, τους ανώμαλους και την μαφιόζικου τύπου συμμορία που διοικεί με τους χιλιάδες υπαλλήλους της, επίσης αν αφαιρέσουμε τα αθώα παιδάκια, και τους ανήμπορους, ΠΟΣΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ….

Μερικές χιλιάδες?

Ζούμε ανάμεσα τους, ζουν ανάμεσα μας.

Είμαστε στη «σκοτεινή πόλη» που κάθε νύχτα οι εισβολείς γυρνάνε το χρόνο στο σημείο που θέλουν και προγραμματίζουν εκ νέου τα κοπάδια, χωρίς εκείνα να έχουν καμία μνήμη του τι είναι ή του τι υπήρξαν. Επειδή όπως σας έχω πει πολλές φορές είμαι λάτρης της επιστημονικής φαντασίας, γενικότερα της λογοτεχνίας του φανταστικού, κοιτάζω με δέος για πρώτη φορά, πως δεν έπεσε μέσα ένας συγγραφέας σε ένα σενάριο που σκέφθηκε για την δυστοπική κοινωνία του μέλλοντος, σαν προφήτης, ΟΛΑ ΤΑ ΔΥΣΤΟΠΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ εφαρμόζονται μαζί. Δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο. Ο πολιτισμός στο τελευταίο του στάδιο, είναι Η ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΑΝΑΦΜΙΣΒΗΤΗΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Αυτό που είναι πάρα πολύ όμορφο και αισιόδοξο, μέσα στη σκοτεινιά, είναι πως δίπλα στις πάσχουσες από ανίατη αποβλακίτιδα μάζες, οι έχοντες ανοσία έχουν αναπτύξει τόσο ισχυρά αντισώματα που μοιάζει με ένα θαύμα της φύσης. ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΘΟΥΝ. Είναι τόσο μεγάλη η δυσανεξία τους στο σύστημα της νέας τάξης πραγμάτων, που ακόμα και η ελάχιστη σταγόνα μολυσμένης μπουκιάς τους προκαλεί αυτόματα έντονη ναυτία και την αποβάλλουν ΑΜΕΣΑ.

Είναι σίγουρο πως αυτούς τους «μη νοσούντες» θα φροντίσουν να τους αλλάξουν τη πίστη με κάθε μέσο. Θα προσπαθήσουν να τους τσακίσουν. Επειδή όμως είναι οι φύλακες της φυσικής τάξης των πραγμάτων κάτι μου λέει πως η ίδια η φύση θα γίνει ο προστάτης των τελευταίων αληθινών παιδιών της. Των τελευταίων «φυσιολογικών» ανθρώπων.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ.

 

Είναι τόσο δύσκολο να πείσεις κάποιον πως αυτό που ζει είναι μια μεγάλη απάτη? Είναι τόσο δύσκολο να ξυπνήσεις κάποιον από τον ύπνο του? Ναι είναι. Γιατί όσοι πασχίζουν να αφυπνίσουν τους υπόλοιπους, ξεχνάνε, τις περισσότερες φορές, μια ουσιαστική παράμετρο. Θέλουν? Επιθυμούν κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν? Κι όταν λέμε να το επιθυμούν, εννοούμε πως ότι υπάρχει γύρω τους τους στενεύει πλέον τόσο ασφυκτικά που δεν μπορούν να ανασάνουν, η ψυχή φωνάζει με όλη τη δύναμη πως θέλει να απελευθερωθεί από τα δεσμά, να πετάξει, να ξεφύγει από όλο το κατασκεύασμα του αίσχους και να λάμψει σε μια άλλη πραγματικότητα. Αυτό είναι ένα μεγάλο θέλω, που μπορεί να κινήσει βουνά. Τι όμως είναι το ΘΕΛΩ των περισσότερων ανθρώπων που βλέπουμε γύρω μας? Μια βελτίωση της κανονικότητας. Δεν ενδιαφέρονται να χτίσουν κάτι νέο, αρκούνται να ζήσουν κάπως καλύτερα στον κόσμο που βρήκαν και που δεν θα τον αλλάξουν σε τίποτα.

Ο περισσότερος κόσμος σήμερα είναι ένας κάτοικος μιας περιοχής που ελέγχεται από μαφιόζικα κυκλώματα. Γεννιούνται και πεθαίνουν μαθαίνοντας τους κανόνες που επιβάλουν οι συμμορίες της περιοχής. Ποιοι είναι οι νονοί, οι μπράβοι, οι εκβιαστές, η ξεπουλημένη δημόσια διοίκηση, μαθαίνουν να υποκύπτουν στους εκβιασμούς για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους, να πληρώνουν φακελάκια στους λεβέντες που περνάνε το βράδυ να «εισπράξουν», παρακολουθούν την τιμωρία των ανυπάκουων. Γύρω τους το οργανωμένο έγκλημα πλουτίζει από όπλα, ναρκωτικά, πορνεία, κι αυτοί συνηθίζουν να ζουν δίπλα του, γεννώντας παιδιά, πηγαίνοντας σε γάμους βαφτίσια, αγοράζοντας ένα σπιτάκι, ένα αυτοκινητάκι, χτίζοντας μια φωλίτσα ανάμεσα στα ερείπια ενός ανύπαρκτου κράτους. Η ζωή κυλάει ήσυχα, αθόρυβα, με κατεβασμένα τα κεφάλια γιατί είναι αποδεκτό από την κοινότητα πως «έτσι είναι τα πράγματα».  Ο νονός θα βρει και μια δουλίτσα στο παιδί, θα βοηθήσει στις δουλίτσες, θα δώσει και λίγα ψίχουλα από τα μεγάλα κέρδη να μην πεινάνε οι φουκαριάρηδες. Θα φτιάξει και μια ενδιάμεση τάξη, εκείνη που δεν έχει αναστολές, ούτε ντροπή, ούτε ενδοιασμούς να συμμετέχει και να συνδράμει στα εγκλήματα, η οποία τάξη θα έχει μια πιο άνετη «κανονικότητα» από τη πλέμπα.  

Τα υπόλοιπα είναι παραλλαγές αυτού του μοτίβου. Η ενημέρωση κομμένη ραμμένη στα όρια που οι νονοί επιτρέπουν, η υπενθύμιση για συμμόρφωση στους κανόνες,  άλλοτε με χαϊδέματα, άλλοτε με σφαλιάρες, κι άλλοτε με το όπλο στη μούρη, η χειραγώγηση από «έμπειρους καθοδηγητές». Και τα πρότυπα που θα διαμορφώνουν τις επόμενες γενιές, σάπια, με ινδάλματα ανθρώπους κούφιους, σάπιους, διεστραμμένους, στολισμένους με μπιχλιμπίδια φανταχτερά για να εντυπωσιάζουν τα αμόρφωτα πλήθη, τα οποία φυσικά παραμένουν αμόρφωτα από μια ελλιπή και ανούσια παιδεία, που έχει ακριβώς αυτό τον ρόλο. Να μην «κινδυνεύει» κάποιος να ξυπνήσει για να μην χαλάσει τη πιάτσα.

Θέλουν λοιπόν να ξυπνήσουν οι άνθρωποι της συνήθειας? Υπάρχει ακόμα μέσα τους κάποια φλόγα που να τους καίει και να τους υπενθυμίζει πως η ζωή πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από μια ανοχή στην ασχήμια? Ονειρεύονται τα ηλεκτρικά πρόβατα? Κι αν ακόμα ονειρεύονται, έχουν το θάρρος να δοκιμάσουν να κάνουν τα όνειρα πραγματικότητα? Και φυσικά θάρρος δεν είναι οι ηρωικές κραυγές μπροστά σε μια οθόνη, καθισμένοι σε ένα δωμάτιο με τους καφέδες δίπλα, τα τσιγάρα και κανα πιτόγυρο για τη λιγούρα. Θάρρος δεν είναι τα βιντεάκια με τις επιβλητικές μουσικές και εικόνες ανθρώπων που χρίστηκαν αυτόκλητοι εκπρόσωποι των θεών επί της γης. Στην εποχή της υπερπληροφόρησης και φυσικά της παραπληροφόρησης έχουμε να αντιμετωπίσουμε δυο φαινόμενα, δυό άκρα. Τους απόλυτα χειραγωγημένους που περιμένουν τις υποδείξεις και εντολές των απατεώνων για να κουνήσουν το χεράκι τους και τους κατόχους της απόλυτης γνώσης που αναφέρουν ότι τους κατέβει στο κεφάλι, έτσι κι αλλιώς οι μπούρδες είναι τσάμπα.

Κάπου ανάμεσα στις δύο κατηγορίες προσπαθεί να αναδυθεί η αλήθεια, να βγει μια αχτίδα από φως μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Την χτυπάνε αλύπητα κάθε είδους απατεώνες, την αποστρέφονται οι ήσυχοι σκλάβοι, την παραποιούν οι εργολάβοι του συστήματος.  Όμως ας θυμηθούμε τα λόγια που είχε πει ένας πολύ ενορατικός συγγραφέας… «αλήθεια είναι αυτό που συνεχίζει να υπάρχει, ακόμα κι όταν εσύ σταματήσεις να το πιστεύεις». Οι άνθρωποι συνήθισαν να ζουν τη ζωή του κάνοντας «εκπτώσεις» στα δικαιώματα τους. Συνήθισαν να προσαρμόζονται σαν κατσαρίδες σε ένα τοπίο καταστροφής. Συνήθισαν να αποδέχονται σαν κανονικότητα μια παγκόσμια διαστροφή. Συνήθισαν να απλώνουν τους ορίζοντες τους μέχρι εκεί που φθάνει η ματιά τους καθώς είναι σκυφτοί. Υπάρχουν εκείνοι που επιμένουν ακόμα να είναι όρθιοι για να μην έχει όρια η ματιά τους σ΄αυτό που βλέπουν. Όπως όρια δεν έχει το σύμπαν.

Το πρόβλημα είναι πως όταν βλέπεις, όταν γνωρίζεις, αν πραγματικά είσαι άνθρωπος με μεγαλείο ψυχής, δεν θέλεις να είσαι μόνος στο δρόμο του ονείρου, θέλεις να παρασύρεις κι άλλους πολλούς στο κόσμο των θαυμάτων… Θέλουν? Μπορούν?....

 

 

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΝΑ ΑΛΜΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ.

 

Σήμερα δεν θα σας μιλήσω αφηρημένα, αλλά με στοιχεία, με αληθινά γεγονότα και ίσως πολλοί να θεωρήσετε πως έχω μια ζωηρή φαντασία, κάποιοι άλλοι θα προσπαθήσουν να δώσουν τις δικές τους λογικές εξηγήσει, εμένα με ενδιαφέρει η επόμενη κατηγορία, εκείνοι που θα μπουν σε σκέψη και θα τους έχω δώσει ένα λόγο ακόμα να αναρωτηθούν τι συμβαίνει γύρω τους.

Όχι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν έχουμε την ίδια αντίληψη, δεν έχουμε τους ίδιους στόχους, δεν έχουμε την ίδια ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΨΥΧΗΣ. Αυτό δεν είναι ένα αυθαίρετο συμπέρασμα, που ικανοποιεί μια εγωιστική αντίληψη της πραγματικότητας. Είναι κάτι που η ζωή μου έχει αποδείξει, από τα πρώτα μου βήματα. Αρχής γενομένης από το πατέρα μου. Όποιος διαφωνεί με το συμπέρασμα μου, θα ήθελα να μου εξηγήσει με τη λογική του τα παρακάτω και να μου δώσει ουσιαστικές εξηγήσεις.

Ο πατέρας μου, λόγω πολέμου, κατάφερε να τελειώσει μόλις την Τρίτη δημοτικού. Από ένα ορεινό χωριό, σε ένα περιβάλλον, όπως ήταν τότε τα χωριά όπου κουμάντο έκανε ο χωροφύλακας, και το πνευματική καθοδήγηση αναλάμβανε ο παππάς. Βιβλίο δεν είχε κανείς, κι οι περισσότεροι δεν ήξεραν καν την  υπογραφή τους να βγάλουν. Στα 20 του κατέβηκε στην Αθήνα και βρέθηκε σε ένα πιο εξελιγμένο περιβάλλον, αλλά ίδιες αντιλήψεις. Θρησκόληπτοι, κομματισμένοι σε κάποιο από τα μαντριά, δουλειά και κανένα ταβερνάκι με μια ρετσίνα να λένε το πόνο τους.

Ουτε καν είχε έρθει σε επαφή με ανθρώπους του πνεύματος, ανθρώπους άλλων κοινωνικών τάξεων. Ενας φτωχός οδηγός που πάσχιζε να βγάλει ένα μεροκάματο. Όμως όπως ο ίδιος μου είπε όταν τον είχα ρωτήσει από που ξεκίνησε όλο το διαφορετικό που ένοιωθε, μου είπε πως από τότε στο χωριό, όταν τα άλλα πιτσιρίκια παίζανε στο δάσος, εκείνος είχε βρει ψηλά ένα ξέφωτο, το έσκαγε μακριά από όλους και κοίταζε τον ουρανό, τον ήλιο, τη νύχτα τ΄αστέρια κι άπλωνε τα χέρια του να τα φτάσει. Κι όταν πήγε σχολείο το πρώτο πράγμα που ρώτησε το δάσκαλο ήταν που μπορεί να βρει βιβλία για τα αστέρια. Ο πατέρας μου ερχόμενος στην Αθήνα βρήκε αυτό που έψαχνε. Τα βιβλία. Όταν γεννήθηκα ήμουν σε ένα σπίτι που είχε παντού βιβλία από ένα πατέρα που είχε βγάλει την 3^η δημοτικού και μια μάνα μοδίστρα που είχε βγάλει την 6^η δημοτικού.

Ολη μου η παιδική ηλικία ήταν σαν να ζούσα σε ένα φιλοσοφικό καφενείο. Με το δάχτυλο του να κάνει προσπάθεια να μη χάνει τη σειρά και διαβάζοντας αργά με κόπο, ξεκοκκάλιζε την αρχαία ελληνική γραμματεία. Θυμάμαι ακόμα τα νεύρα της μάνας όταν χάλασε το μισό μισθό του να αγοράσει τα ΑΠΑΝΤΑ ΠΛΑΤΩΝΑ. Θυμάμαι που κάθε φορά που ήταν μια γιορτή, ή τα γενέθλια μου, περίμενα με λαχτάρα το βιβλίο που θα μου έκαναν δώρο. Οι γύρω μας θεωρούσαν παράξενους. Παράξενους και όχι σωστούς γιατί είχε αφήσει το παιδί ‘’να μη βγει ο σατανάς από μέσα του’’ μια και ποτέ δεν με κοινώνησαν, δεν με πήγαν στην εκκλησία. Γύρω του όλοι οι φίλοι πιστοί, κι οι γονείς μου μια φυσική απέχθεια για τα ιερατεία, τα δόγματα που είχαν διδαχτεί, τις υποδείξεις που συνεχώς τους έκανε το ‘’περιβάλλον’’.

Αναρωτιέμαι συχνά τι να είπανε εκείνες οι τρεις γυναίκες που ανέφερε πάντα η γιαγιά μου πως στάθηκαν δίπλα στη κούνια του τη νύχτα που γεννήθηκε… Εκείνη δεν είχε αμφιβολία γιατί έλεγε πως ήταν οι Μοίρες που ήρθαν να ορίσουν τη ζωή του παιδιού. Και μάλιστα έλεγε πως η Τρίτη με το αδράχτι είχε αφήσει μακριά κλωστή και θα ζούσε πολλά χρόνια. Η γιαγιά δεν ήξερε γράμματα. Όμως την ήξεραν σαν την γιατρισσα στο χωριό γιατί ήξερε να γιατρεύει με τα βότανα, που της το είχε μάθει η δική της μάνα, που είχε κι ένα βιβλίο χειρόγραφο που δυστυχώς το έκλεψε ο γερμανός αξιωματικός μόλις το είδε σε μια έρευνα που έκαναν στο σπίτι.

Από εκεί και πέρα ξεκινάει μια μακριά πορεία που χαράκτηκε για πρώτη φορά στο σπίτι μου. Ο πατέρας μου έφυγε πριν μερικά χρόνια, αλλά δεν ένοιωσα πως έχει χαθεί, γιατί ένα μήνα μετά το θάνατο του, είδα ένα ολοζώντανο όνειρο, τον είδα να είναι σε ένα φωτεινό χωράφι καταπράσινο, με τα ρούχα του αγρότη, θέριζε και ήταν χαρούμενος και μου φώναξε, βρήκα το τόπο που ζητούσα, μη φοβάσαι για εμένα είμαι πολύ καλά.

Θα μου πείτε όνειρο ήταν, μόνο που τα όνειρα στην οικογένεια μου ήταν μια μεγάλη παράδοση. Πολλές φορές χαρήκαμε προκαταβολικά κι άλλες φυλαχτήκαμε εγκαίρως εξ΄αιτίας τους.

Όλα αυτά τα γράφω, και θα μπορούσα να σας γράψω κι άλλα πολλά που μοιάζουν με παραμύθι, όχι για μια επίδειξη διαφορετικότητας, αλλά γιατί νοιώθω πως πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι σήμερα νοιώθουν μέσα τους πως δεν είναι σαν τους άλλους, πολλοί απογοητεύονται ψάχνουν να βρουν γιατί δεν είναι, άλλοι νομίζουν πως δεν στέκουν καλά, άλλοι τα σβήνουν όσα αισθάνονται σαν να είναι ένα ψέμμα, κι όμως όποιος σήμερα δεν έχει καταλάβει πως όλα όσα ζούμε είναι η μεγάλη απάτη, πως αυτά που μας βομβαρδίζουν το μυαλό δεν είναι τίποτα άλλο από σκουπίδια, και πως υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα που κρύβεται καλά από εκείνους που δημιούργησαν τις τυφλές κοινωνίες, αυτός είναι στ΄αλήθεια ο καταδικασμένος να παραμείνει στην φυλακή που τον καταδικάσανε χωρίς να ξέρει καν το λόγο.

Χρέος των ανθρώπων που βιώνουν ένα βαθμό αφύπνισης δεν είναι να περιαυτολογούν, να επιδεικνύουν με αλαζονεία τις γνώσεις τους , ή το χειρότερο να εκμεταλλεύονται τις υπαρξιακές ανησυχίες των ανθρώπων για το κέρδος, όπως αιώνες τώρα κάνουν οι μαυροφορεμένοι, αλλά να δώσουν έστω κι ένα λιθαράκι γνώσης, με σεβασμό για όλους εκείνους που μόλις ξυπνάνε από τον εφιάλτη. Γύρω μας αυτή τη στιγμή γίνεται ο σημαντικότερος και πιο σκληρός πόλεμος που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Και δεν γίνεται με σφαίρες ούτε με ξιφολόγχες, αλλά σε νοητικό, πνευματικό και ψυχικό πεδίο.

Πολλοί άνθρωποι είναι ήδη καταδικασμένοι. Αλλοι έχουν συμαχήσει με τον εχθρό. Αλλοι βρίσκονται στα χαρακώματα και πολεμάνε. Κι άλλοι πολλοί παίζουν τον παραδοσιακό σε εποχές δύσκολες ρόλο του ρουφιάνου. Γι΄αυτό δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Γιατί ο σκοπός μας δεν είναι ίδιος, τα όνειρα μας δεν είναι ίδια, η ποιότητα της ύπαρξής μας δεν είναι ίδια. Εσύ ο αγνός άνθρωπος πως θα διαλέξεις? Πολύ απλό. Αφησε το ένστικτο να σε οδηγήσει, και δες ποιος είναι τι , από τα έργα του, και από το πως κινείται σ΄αυτή τη ζωή. Μπορεί ποτέ να είναι αγαθός ένας που συμμαχεί, συμπράττει ή αποδέχεται σαν φυσιολογικό το έγκλημα και τους εγκληματίες που το διαπράττουν?

http://fantastikeskatastaseis.blogspot.com/

ΜΗ ΔΙΝΕΙΣ ΑΛΛΗ ΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. ΚΟΙΤΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.

 

Σκέψου για μια στιγμή να έχεις την ικανότητα να επιλέξεις τι ακούς. Σκέψου αν μπορούσες σε πρώτη φάση να κλείσεις επί τέλους τη τηλεόραση. Καθόλου ειδήσεις, καθόλου εκπομπές για φυτά, καθόλου διαφημίσεις, προτάσεις κατανάλωσης, τρομοκρατία, απειλές, ασχήμια, σαπίλα. Όλα αυτά απέξω.

Σκέψου εδώ μέσα στο διαδίκτυο να αδιαφορούσες εντελώς για εκείνους που φωνάζουν με μίσος, εκείνους που σου κουνάνε το δάχτυλο και σε απειλούν, αν άφηνες έξω τις αναρτήσεις που μιλάνε συνέχεια και αναπαράγουν οι παπαγάλοι – πρόβατα που είναι κατουρημένοι επάνω τους από φόβο ή εκείνων που εκτελούν εντολές.

Αν ανάλωνες όλο το χρόνο σου, όχι για να δεις πως θα αντέξεις τη τυραννία που σε πατάει με μια μπότα στο λαιμό, αλλά τι μπορείς να κάνεις για να σχηματίσεις μια διαφορετική αυριανή όμορφη κοινωνία, για τα παιδιά που τώρα μεγαλώνουν ή για τα αγέννητα, ακόμα κι αν εσύ δεν προλάβεις να τη χαρείς, αλλά θα ξέρεις πως έχεις βάλει το λιθαράκι σου για να χτιστεί.

Οι δοκιμασίες που θα πρέπει να αντέξεις για να παραμείνεις άνθρωπος σκεπτόμενος, δημιουργικός, με όνειρα και όρεξη να τα φτάσεις, ένα φωτάκι μέσα στο απέραντο σκοτάδι, θα είναι πολλές και πολύ δύσκολες. Θα βάλουν τις αντοχές σου σε δοκιμασία, αλλά αξίζει το κόπο να κάνεις οτιδήποτε αρκεί να μην ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΑΒΟΥΛΟ,ΦΟΒΙΣΜΕΝΟ, ΑΡΡΩΣΤΟ πλάσμα που θα ικετεύει για τη ζωή του τους χασάπηδες που το προορίζουν για σφάξιμο.

Όλη αυτή η χρονιά σου απέδειξε πως ότι νόμιζες πως είναι αυτονόητο από τα δικαιώματα σου σαν άνθρωπος , δεν είναι. Είδες πόσο εύκολα, χωρίς να ιδρώνει το αυτί τους σε έδεσαν με ότι αλυσίδες γούσταραν. Είδες την ακόμα χειρότερη εικόνα, πόσοι συνάνθρωποι σου είναι έτοιμοι να σε ρίξουν στη φωτιά σαν άβουλα πρόβατα, που βλέπουν ότι τους δείχνουν, ακούνε ότι τους λένε, ζουν ότι τους υποδείξουν.

Μια τυραννία δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τους πρόθυμους υπηρέτες της. Το έχουμε πει τόσες φορές. Δεν κινδυνεύεις μόνο από τους καρχαρίες, τη ζωή σου ορίζουν οι κοριοί που ρουφάνε το αίμα σου καθώς προσπαθείς να ξεκουράσεις τη ψυχή σου. Ποτέ δεν θα δεις τον βασιλιά να σε πολεμάει, πάντα τα υποταγμένα τσιράκια του θα είναι εκείνα που θα σου βγάλουν το μάτι ή τουλάχιστον θα το προσπαθήσουν.

Στην ουσία όμως κανείς δεν μπορεί να σου κάνει κακό αν για σένα είναι ανύπαρκτος. Αν αγνοήσεις την θλιβερή του ύπαρξη και κοιτάξεις αλλού. Τι μπορούν να σου κάνουν? ΟΣΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΑΝ ΤΑ ΥΠΟΣΤΕΙΣ. Κάθε απειλή βασίζεται σε ένα καλά μελετημένο σχέδιο όπου το θύμα έχει ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ, και σε αυτές ακριβώς τις αδυναμίες πατάνε.

Τι δεν μπορείς? Να μείνεις χωρίς φαγητό γιατί η τροφή σου εξαρτάται από αυτούς? Θα σε απειλήσουν με πτώχευση (θα χάσεις τη δουλειά σου κλπ) γιατί δεν είσαι ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟΣ να είσαι ΑΥΤΑΡΚΗΣ. Στην ανύπαρκτη αυτάρκεια στηρίζεται όλο το σάπιο οικοδόμημα.

Η κοινωνία των προβάτων είναι ΟΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Τώρα επειδή όλα τα υπόλοιπα μπορεί κάποιος να τα εξασφαλίσει έστω και με κόπο, π.χ. μπορεί να πάει σε ένα χωράφι να καλλιεργήσει δυο λαχανικά, να ψαρέψει ένα ψάρι, κάτι να φάει.  Μπορεί να δουλέψει οπουδήποτε για ένα μεροκάματο και να ζει εντελώς λιτά χωρίς ιδιαίτερες ανάγκες. Μπορεί κάποιος να ζήσει και χωρίς ηλεκτρικό. Γι΄αυτό και αυτό που εξαπέλυσαν τώρα χτυπάει φλέβα στην μεγαλύτερη ανασφάλεια του ανθρώπου. ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ. Χρειάζονται αρρώστους. Χρειάζονται ανθρώπους που να φοβούνται πως θα αρρωστήσουν. Χρειάζονται τρόπους ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΡΩΣΤΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Γιατί αυτό το είδος εξαρτημένου δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να κρέμεται από τον οίκτο των χασάπηδών του , αφού αυτοί έχουν στην υπηρεσία τους την επιστήμη που μπορεί να τους γλυτώσει από τα βάσανα και τον πρόωρο θάνατο. Ο άνθρωπος πήγε να χειρουργήσει το παιδί του και του είπαν πως δεν μπορεί να το κάνει αν δεν εμβολιαστεί το παιδί.

Ο πλέον αισχρός εκβιασμός. Γιατί το παιδί σου μπορείς να το μάθεις να τρώει ελάχιστα, να ζει χωρίς ηλεκτρικό, να μένει στη φύση, και να είναι μακριά από όλη τη σαπίλα, αλλά αν πάθει κάτι? Δεν μπορείς τίποτα άλλο να κάνεις παρά να προσκυνήσεις και να ζητήσεις βοήθεια.

Εκατομμύρια άνθρωποι αυτοί τη στιγμή αντέχουν το γεγονός πως χάνουν τις δουλειές τους, πως έκλεισαν τα μαγαζιά τους, αντέχουν τη σκλαβιά του εγκλεισμού και της μάσκας, αντέχουν τον εξευτελισμό και τις απειλές, αλλά δεν αντέχουν να σκεφθούν πως θα βρίσκονται σε ένα κρεββάτι με ένα σωλήνα στο λαιμό. Κι αυτήν ακριβώς την εικόνα φρόντισαν να την ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.  Κι με αυτήν ακριβώς την εικόνα φρόντισαν να πείσουν και να τρομοκρατήσουν τους ανθρώπους,   ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΟΥΣ εκτός κι αν εμβολιαστούν. Παραποιώντας στοιχεία, με ψεύτικα τεστ, με ψεύτικα θύματα, με ψεύτικες ειδήσεις, με κυνηγητό ανελέητο σε όλους τους επιστήμονες που ήθελαν να ορθώσουν το ανάστημα, σε όλους τους ανθρώπους που φώναξαν ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΑ.

Υπάρχουν χιλιάδες ανόητοι, που έχουν μασήσει τη καραμέλα πως αυτοί που διαμαρτύρονται είναι ΟΛΟΙ ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΣ. Τυφλώθηκαν ακόμα και απέναντι σε άτομα που γνωρίζουν καλά, φίλους τους, δασκάλους τους, γιατρούς τους, άτομα της οικογένειας τους που αντιδρούν. ΜΑΣΑΝΕ ΚΑΘΕ ΚΑΡΑΜΕΛΑ χωρίς δεύτερη σκέψη. Τους λες δεν είμαι αντι εμβολιαστής, έχω μεγάλο σεβασμό για την επιστήμη αλλά δεν ΘΕΛΩ ΝΑ ΥΠΟΚΥΨΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ και δεν ακούν το δεύτερο μέρος της φράσης. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ.

Εχει κολλήσει σταθερά η βελόνα και δεν πάει ούτε χιλιοστό πιο πέρα. Προσπέρασε τους, προχώρα το δικό σου δρόμο όπως ΕΣΥ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ. Τα εγκληματικά καρτέλ που μασούλησαν το δημόσιο χρήμα και υποδούλωσαν – ξεπούλησαν τη πατρίδα σου και τα παιδιά σου σου είπαν ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ και υπήρξαν ηλίθιοι που κούναγαν το κεφάλι σύμφωνοι και κουβάλαγαν κι ενοχές μήπως το κόκκαλο που έφαγαν κάτω από το τραπέζι κατέστρεψε τη πατρίδα μαζί με την αστακομακαρονάδα που μασούλαγε ο σκατόψυχος που έτρωγε πάνω στο τραπέζι με χρυσά κουτάλια.

Τώρα το ίδιο παραμύθι με παραλλαγές. Σκοτώνουν κόσμο, εξοντώνουν, στέλνουν χιλιάδες στη καταστροφή, παίζουν παιχνίδια με την υγεία και την επιβίωση ολόκληρων λαών και σε βάζουν να πιστέψεις πως ΣΥΝ ΥΠΑΙΤΙΟΣ είναι κι εκείνος που ορθώνει το ανάστημα και λέει ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΧΕΡΙ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΜΟΥ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ.

Σύντομα θα γίνουν πράγματα που ο ανθρώπινος νους δεν χωράει, θα ζήσουμε καταστάσεις που δεν θα μοιάζουν σε τίποτα με την κανονικότητα που ξέραμε. Όμως πιστεύω πως είμαστε στο τέλος μιας μακρινής ανθρώπινης πορείας στο σκοτάδι και μόλις αρχίζει και φαίνεται το φως στην άκρη από το τούνελ. Μην κοιτάς άλλο το σκοτάδι. Μην του δίνεις άλλη τροφή. ΚΟΙΤΑ ΤΟ ΦΩΣ σαν μόνη αλήθεια ύπαρξης.